Miejski portal informacyjny:
Warszawa

Punktem wyjścia spektaklu są opowieści uchodźczyń z Czeczenii.

A dalej są pytania. Bez gwarancji znalezienia jednoznacznych odpowiedzi, jakichkolwiek odpowiedzi.

Podstawowe pytanie dotyczy obecności  innej kultury, innej obyczajowości, innych zachowań – w naszym świecie. Jakie miejsce rezerwujemy dla tej „inności”? Czy jesteśmy gotowi oddać jej przestrzeń bardziej znaczącą, niż tylko margines? Albo choćby bez zniecierpliwienia, z uwagą wysłuchać, co „inni” mają do powiedzenia? Wysłuchać, czyli – przyznać, że nie są niemi i nie są niewidzialni. Zauważyć, że istnieją.  

Tytułowa Zina jest postacią fikcyjną.

Historie czeczeńskich kobiet są prawdziwe.

Prawdziwe historie z życia konkretnych kobiet – dotkliwe, osobiste, opowiedziane skromnymi słowami – zderzamy z inną perspektywą. Perspektywą tych, którzy są silni, głośni, elokwentni. Balansujemy na granicy: po jednej stronie – pojedynczy głos. Po drugiej – ekran telewizora, karabin, forum internetowe.  Po jednej – indywidualne doświadczenie. Po drugiej – powierzchowne sądy, uogólnienia, uprzedzenia, propaganda, ignorancja, nieczułość. 

W scenariuszu wykorzystano opowieści mieszkających w Polsce uchodźczyń z Czeczenii (zgodnie z  wolą autorek i bohaterek nie ujawniamy ich nazwisk) oraz fragmenty książek Zachara Prilepina – „Patologie” i  Petry Procháskovej – „Ani życie, ani wojna. Czeczenia oczami kobiet”.

Reżyseria: Katarzyna Regulska

Dramaturgia: Joanna Wichowska

Scenariusz: Katarzyna Regulska, Joanna Wichowska

Występują: Nela Brzezińska, Magda Sobolewska, Joanna Wichowska

Muzyka: Graża Malinowska

Reżyseria światła: Grzegorz Podbiegłowski

Prosimy o rezerwowanie miejsc na: [email protected]